Opgekrikt

Het was de dag voor kerst en ik wilde met de auto een pakketje ophalen in winkelcentrum Beijum west.

Omdat ik op het parkeerterrein achter de Lidl moest uitwijken voor een dikke nieuwe auto, stond ik met mijn eigen auto ineens op een geel betonnen jumbo blok.

U kent hem wel: zo’n geel blok die, als je hem rood met zwarte stippen verft, op een groot gezellig lieveheersbeestje zou lijken.

De precieze kleur geel bleek RAL-1023 en het totaal gewicht van zo’n blok is 330 kilo las ik later op betondingen.nl. Op dezelfde site leerde ik over de toepassing van het jumboblok. De blokken worden gebruikt bij drukbezochte plaatsen zoals pretparken, wasstraten, McDrive’s en op het parkeerterrein achter de Lidl bij het winkelcentrum Beijum West dus.

We begonnen met duwen en trekken. Dit werd al snel gestaakt want de motorkap begon te vervormen. ‘Dat heb je met die nieuwe auto’s’ sprak een van de mannen. 

Verder las ik dat het vrijwel onmogelijk is om over het blok heen te rijden en daarom ook goed in te zetten ter voorkoming van ramkraken. Dit klopt, ik heb dit even getest, zodat u het niet meer hoeft te doen. 

Illustratie: Eva Lenis

Terwijl mijn auto en ik stonden te balanceren op zo’n blok kwam een vrouw die het allemaal had zien gebeuren aanlopen. Ik stapte uit om de schade te bekijken. ’Je bent niet de eerste’ zei de vrouw troostend.  Al gauw kwam er een man en nog een en nog een en nog een. Samen bekeken we de situatie en bedachten we oplossingen.

We begonnen met duwen en trekken. Dit werd al snel gestaakt want de motorkap begon te vervormen. ‘Dat heb je met die nieuwe auto’s’ sprak een van de mannen. 

Ik vroeg een van de mannen om even achterin te gaan zitten zodat mijn beide achterwielen de grond weer zouden raken, waardoor ik meer grip zou kunnen krijgen. Dat ik alleen voorwielaandrijving had wist ik toen nog niet, nu wel.

Het leek alsof het allemaal goed zou komen. Maar de auto kwam niet van z’n plek.

De man van de achterbank kwam met het idee om mij te trekken met zijn auto. Maar het klepje van mijn auto, waar de haak in moest om te trekken kregen wij niet open. Want dat heb je met die nieuwe auto’s. 

Mijn buurman, ook toevallig op weg naar het winkelcentrum, bracht een pallet van de Lidl naar mijn auto. Samen met een door de vader van een klasgenoot van mijn zoon uit de grond gestampte stoeptegel legden we hem onder de voorkant van mijn auto. Het leek alsof het allemaal goed zou komen. Maar de auto kwam niet van z’n plek. Ik verloor een klein beetje moed. Een moeder die ik kende van onze kinderopvang zag mij staan en zei dat als het niets werd, ik haar auto wel mocht lenen, zij hoefde met kerst toch niet weg.

Door deze groep mensen die meedachten en hielpen voelde de situatie minder stressvol. Zelfs toen de ANWB geen thuis gaf vanwege drukte wist ik, dit komt goed.  Ik heb mijn eigen reddingsteam!

Aan de pallet en stoeptegel werd een krik toegevoegd. Met deze drie ingrediënten en de aanmoedigingen van het behulpzame, niet veroordelende reddingsteam kwam mijn auto weer met alle wielen op de grond.

Dank behulpzame, vindingrijke bewoners van Beijum.

En de bestuurder van de dikke nieuwe auto waarvoor ik moest wijken? Die stopte heel even maar reed toch door. Dat heb je met die dikke nieuwe auto’s.