Lang, lang geleden, toen ik als tiener op de middelbare school zat kregen wij wel eens een pakketje boeken toegeworpen. Lijsters werden ze genoemd, een stapeltje klassiekers met ook nog een zo dun mogelijk dichtbundeltje erbij. Het geheel zag er allemaal erg saai en goedkoop uit.
Die Willem Frederik Hermans schrijft alleen maar over mensen met kinderen.
Ik herinner mij nog een Lijsterboek met de titel: Nooit meer slapen. Zonder de achterkant te lezen ging ik ervan uit dat dat boek over een stel met een pasgeboren baby ging en dus niet voor mij geschreven was.
Geen gekke gedachte want in de daarop volgende serie van de Lijsters zat het boek Au pair. Die Willem Frederik Hermans schrijft alleen maar over mensen met kinderen. Daar had ik in mijn pubertijd niets mee te maken. De boeken verdwenen dan ook ongelezen in een hoekje van mijn kamer.
Nu kwam ik het boek, Nooit meer slapen, onlangs tegen als luisterboek. Het blijkt een prachtig boek over een zoektocht in Noorwegen te zijn! Niet meer kunnen slapen door de muggen in je tent. Vallen en opstaan tijdens lange tochten met grote rugzakken op.
Nog steeds ben ik erg gevoelig voor mooie omslagen.
Zo belangrijk kan een boekomslag zijn. Zeker voor een tiener met een stapel goedbedoelde Lijsters voor d’r neus. De landkaart op het omslag van de Lijstereditie nodigde niet uit om mijn eerste indruk los te laten en het boek een kans te geven. Nog steeds ben ik erg gevoelig voor mooie omslagen. Die boeken pak ik toch eerder op. Niet gezegd dat mooie omslagen per se bij mooie boeken horen, een boek schrijven is een vak apart, maar het helpt zeker wel!
Tijdens het luisterlezen van Nooit meer slapen ontstonden er een paar omslagideeën in mijn hoofd. Misschien had ik het boek eerder gelezen wanneer de Lijstereditie een van deze kaften had gehad? Of misschien was de tijd gewoon nog niet rijp of stond de maan net verkeerd. Bij pubers weet dit soort dingen nooit helemaal zeker.