Stichting de Vrolijkheid vroeg mij, als illustrator, om ouders op het AZC Emmen te begeleiden bij het maken van geïllustreerde verhalen voor hun kinderen.
Op een AZC was ik nog nooit geweest. In september liep ik voor het eerst het terrein over. Het voelt als een kleine maatschappij, waarin bewoners hun eigen stoep vegen. Elke week kom ik een bewoner tegen, die met een gereedschapskist over de straat loopt, op weg naar een reparatieklus voor een medebewoner of ander onderhoud ergens op het terrein. Er is een fietsenschuur waarin fietsen worden gerepareerd door bewoners. In de kantine wordt op ritmische muziek gedanst door vrouwen en hun kinderen dansen vrolijk mee. Er is een school en een crèche waar bewoners werken. En er is een lokaal waarin stichting de Vrolijkheid huist. Daar samen met een aantal ouders gewerkt aan het maken van hun schrijven en illustreren van hun verhalen.
Voordat het project was gestart werd ik spontaan door twee bewoners thuis uitgenodigd. Sara en Asfaw. Lieve, enthousiaste vrouwen met belangstelling voor het project. Bij onze tweede ontmoeting hadden ze al eerste ideeën in hun dummies geschreven en getekend.
Acht vrijdagen heb ik samen met ouders geschaafd en verder gewerkt aan hun verhalen. Sara en Asfaw waren er altijd. Met potloden, krijt, ecoline en lichtbak geraakten zij elke week een stap verder en hun kinderen kleurden lekker mee. Vaak werkten ze thuis verder.
Sara heeft een verhaal geschreven over een moeder en een kind krokodil – Le petit crocodile. Het verhaal speelt zich af in haar land van herkomst, de Ivoorkust. Kleine krokodil en zijn moeder zijn gelukkig, de vlinders fladderen om hun hoofden en de vogels zingen prachtige melodieën. Op een dag vraagt de kleine krokodil aan zijn moeder: “Mama mag ik gaan spelen in het binnenwater?”
Het binnenwater, ik kon geen betere vertaling vinden voor het Franse Le marigot. Op internet zochten Sara en ik naar een plaatje van een marigot. Al snel kwamen we een foto tegen van mensen die in een meertje kleren wasten. Sara legde uit: “het binnenwater gaat naar de rivier en de rivier gaat naar de zee”. Geen wonder dat de moeder krokodil in Sara’s verhaal niet wil dat kleine krokodil alleen gaat spelen in le marigot. Het verhaal loopt goed af hoor!
Met een feest werden de eindresultaten, prachtig geïllustreerde, geschreven en echt gedrukte boeken, uitgereikt aan de deelnemers. De boeken werden bewonderd en direct (voor)gelezen door vrienden en familie van de deelnemers. 